Met een 'beetje' vertraging, maar toch..!

… We hebben inderdaad bericht gehad van Frederica Ferraris over onze sollicitatie, en het was helaas niet mogelijk om deze te laten plaatsvinden in Spanje. Om onze reis natuurlijk spannend te houden hebben we 10 minuten later een vlucht geboekt naar Milaan, om vanuit daar Chiasso in Zwitserland te gaan bezoeken! Daarom zal binnenkort de route op ons landkaartje dan ook een stuk uitgebreid worden!
Omdat het vanaf het vliegveld van Milaan toch zeker een uur reizen is met de trein naar Chiasso, en we daar slechts anderhalve dag de tijd voor zouden hebben, dacht Henk (Bas’ vader) dat wij dit ‘nooit zouden redden’, en vond hij het verstandig om ons dan maar te komen halen in Milaan om ons vervolgens 70km verderop bij onze sollicitatie af te leveren!
Wat een top idee! Hahaha! Niet bepaald dringend nodig, maar natuurlijk wel super om hem weer even te zien! Het is per slot van rekening slechts 1000km rijden vanaf Amsterdam.. haha! Nou goed, als Henk dan toch komt, kunnen we er ook net zo goed een papa weekend van maken toch? Dus de vader van Ton, John, komt ook mee op de 13e november richting Milaan! Wij verheugen ons in ieder geval al!

Na nog een bezoekje gebracht te hebben aan Gibraltar, het Engelse puntje in Spanje, en daar Tax-free sigaren te hebben gekocht zijn we op 19 oktober met een nachtbus richting Madrid gereden, om hier onze geliefde vriendinnetjes 2 dagen erna eindelijk weer een keer te zien!
In de bus slapen was gedeeltelijk succesvol, maar natuurlijk niet zo comfortabel als onze heerlijke matjes ;)!
Toen we ’s ochtends in Madrid op het busstation aankwamen dachten we eigenlijk dat we er nog niet waren, het was immers pas half 6! Later bleek echter dat het klokje in de bus niet de realiteit weergaf, en het dus stiekem toch half 7 was!
Vervolgens met de eerste metro richting Lisa, een oude bekende van Bas, die tot half januari in Madrid studeert en haar appartementje deelt met Sjaakie :P en een of andere Spaanse vrouw van de huisbaas. Daar aangekomen hebben wij heerlijk lepeltje lepeltje op de slaapbank gelegen haha!, waar wij, tot verbazin van Lisa, echt heerlijk op hebben geslapen!

Omdat wij een dag van tevoren per e-mail te horen kregen dat het appartement dat wij voor een week hadden gehuurd was overstroomd, doordat de vorige bewoners schijnbaar hele rollen wc-papier nodig hadden om hun bruine vriend vaarwel te zeggen, waren wij genoodzaakt om in de stad voor de eerste nacht een hostal te gaan zoeken!
Aangezien er in Madrid ietwat hoger gebouwd wordt, lag het gemiddelde hostal op verdieping 4 of 5 en was er geen lift te bekennen. Na een aantal keren buiten adem te horen gekregen te hebben dat het hostal vol zat, vonden wij het wel mooi geweest, en zouden wij later op de avond eventjes op internet verder zoeken!
Na 3 uur met een vork kloppen om een heerlijke chocolademousse te bereiden, en vervolgens een sterrenmaaltijd te serveren aan onze gastvrouw, bleef er echter nog weinig tijd over om vóór het stappen nog een hostal te vinden. We moesten de volgende ochtend dan maar verder zoeken, voordat we de dames van het vliegveld gingen ophalen!
Het stappen was wel een succes, ook al moesten wij, Ton en Bas, 15€ entree betalen en de vrouwen uiteraard niet (hoezo onrechtvaardig? :p)! In Kapital kwamen we nog even een klasgenoot tegen van de hotel vaksjoal (Niels van Luijt)!
Om plusminus 6 uur thuis aangekomen hebben we nog even anderhalf uur geslapen, om vervolgens last-minute op zoek te gaan naar een slaapplek! Hostal-prijzen liggen in Madrid schijnbaar erg dicht bij die van hotels! Gelukkig vonden wij op het nippertje nog een Hotel voor 53,5€ per kamer per nacht! Hopelijk was het dan ook maar voor 1 nacht, en konden wij de volgende dag ook daadwerkelijk in ons appartementje.
Om 5 voor 12 zouden Lieke en Milou landen op het vliegveld. Omdat wij hen uiteraard graag op wilden wachten waren we ruim op tijd vertrokken. Toen wij eerst bij de verkeerde terminal aankwamen moesten we nog 10 minuten met de bus, maar goed, we hadden tijd zat.
Toen we in de bus stonden kreeg Ton het volgende smsje:

”Bedankt voor het fijne onthaal! We zijn al een uur geland, zijn bij het metro station, dachten dat we jullie daar wel zouden zien. Sms terug waar je bent. x”

Huh? Ze zouden toch pas om 5 voor 12 landen? Nouja, dat wordt rennen dan!
Gelukkig hadden we de tijd niet verkeerd begrepen, en is het vliegtuig op wonderbaarlijke reden een half uur sneller gevlogen dan gepland! Na een alsnog warm onthaal zijn we richting hotel gelopen om daar in te checken. Het hotel was prima in orde, maar omdat we pas op dezelfde ochtend hadden gereserveerd, had de receptionist nog niet eens in de mail gezien dat we een kamer hadden geboekt! Onze kamers waren echter al gereed, dus we konden er meteen in. ’s Middags nog even onze eigen tassen opgehaald bij Lisa, en vervolgens door de stad gelopen en churros con chocolate te eten op een terrasje.

Gelukkig konden we de volgende ochtend, zoals gepland, gewoon in ons appartementje, en zag het er allemaal prima uit!
De hele week verliep heerlijk! Het was wel iets kouder dan in het zuiden, maar goed, we hadden onze vriendinnen dit keer bij ons om ons warm te houden! Ook het zachte bedje dat elke avond weer op ons stond te wachten was natuurlijk een positieve verandering ten opzichte van wat wij gewend waren.
De hele week verliep heerlijk! Natuurlijk zaten we nu, na 7 weken op elkaars lip te hebben gezeten, eens een keer niet alleen met elkaar opgescheept. We zijn dan wel verloofd, maar af en toe een beetje afwisseling is natuurlijk nooit mis ;)!
We hebben met z’n 4en, maar ook afzonderlijk, de hele stad wel ontdekt! Madrid is mooi, groot en gezellig! Ton en Milou zijn zelfs naar de champions league wedstrijd geweest: Madrid – Olympiacos (4-2)! Zaten eerste rij, precies bij de cornervlag waar de meeste goals vielen!
Al met al was het echt een top week!

Om de week leuk af te sluiten gingen we de laatste avond nog op stap met een vriendin van Lieke met aanhang, Lisa met aanhang, en wij 4en! Toen we eindelijk een kroeg hadden gevonden en daar een biertje hadden gedronken wilden we weer verder in de richting van de volgende kroeg. Onderweg naar de kroeg kreeg de avond een vervelende wending…

Midden in een drukke straat werd Bas gerold! Een paar seconden later ontdekte hij dit zelf en zijn we met z’n 3en (Ton, Bas en Jochem) de straat omhoog gerend om te kijken of we de daders nog konden zien. ‘Gelukkig’ herkende Ton hem, en sprintten we er met z’n allen achteraan. Toen Bas op een pleintje aankwam werd hij, waarschijnlijk (want niemand zag het, en hij kan het zichzelf niet herinneren), van achter omvergeduwd, en viel met zijn hoofd en schouder op de grond! Toen Ton enkele seconden later bij het pleintje kwam zag hij de dader ervandoor rennen, en is hem achtervolg in de richting van een steeg. Daar aangekomen dacht hij hem te pakken te krijgen, maar moest helaas behoorlijk snel rechtsomkeer maken: Hij trok een (vuur)wapen uit een prullenbak, die hij waarschijnlijk al van tevoren had klaar gelegd voor in geval van nood! Ton is achter een auto gedoken, en nog nooit zo snel weer terug de stad in gerend! Gelukkig ongedeerd aangekomen!
Ondertussen hadden de dames en een paar douanebeambten van schiphol die we in de kroeg hadden ontmoet nog een van de daders gezien. Toen hij beetgenomen werd heeft hij, gelukkig, uit angst de portemonnee achter een prullenbak gegooid, onder het toeziend oog van een van deze vriendelijke heren, dus was alles (op 10€ na) terecht, en heeft onze vriendelijke vriend, net als wij, een minder leuke avond gehad!
Gelukkig is alles dus goed afgelopen, en zijn we er met de schrik en enkele schrammen van afgekomen!
Het ergste vinden we nog altijd dat onze laatste avond op deze manier is verlopen!

Na een nacht de behoorlijk zieke Bas te hebben verzorgd, hebben we de volgende middag afscheid genomen van onze vriendinnetjes, en zijn vervolgens terug gegaan naar ons nieuwe hostal. Aangezien Bas behoorlijk last bleef houden van zijn schouder, en hij daardoor ook niet meer met zijn backpack kon lopen, hebben we de volgende ochtend besloten dat het misschien wel verstandig was om er een doktor naar te laten kijken!
Mede met het oog op onze sollicitatie in Chiasso op 15 november, leek ons het verstandigst om maar niet in het toch wel dure Madrid te blijven! ’s Ochtends hebben we dan ook besloten om te kijken voor een vlucht richting het koude Nederland. Het voelde natuurlijk wel als een teleurstelling, maar soms moet je de verstandigste keuze maken, en dat was op dit moment deze..

Bas is de dag erna meteen naar zijn huisarts gegaan. Zijn schouder is zwaar gekneusd, en heeft er een lichte hersenschudding aan overgehouden.

Natuurlijk is het aan de andere kant ook weer fijn om familie en vrienden in Nederland weer te zien! We hebben nu 2 weken de tijd om ons voor te bereiden op onze sollicitatie. Op 14 november rijden we alsnog met onze vaders richting Chiasso! Iedereen moet natuurlijk voor ons duimen! Afhankelijk van wat we daar te horen krijgen, volgen onze verdere avonturen natuurlijk weer op deze site!

Wanneer er nieuwe foto’s op de site komen? Vast snel weer… haha!

Op dit moment maar eventjes de groetjes uit het koude Nederland!

Ton en Bas